Kochacie kogoś. Do szaleństwa. Miłość do tej osoby, jest czymś oczywistym, jasnym jak słońce, to swego rodzaju Ying Yang tego świata. I nagle wszystko się zmienia. Światło waszego istnienia odchodzi. A wy jesteście rozsypani po stracie i nawet nie macie sił, by spróbować pozbierać postrzępione kawałki serca, nie mówiąc o ponownym sklejaniu ich w całość. Mniej więcej tak czuje się Eva, której ukochany odszedł na zawsze. Kiedy więc na farmie jej ojca, pojawia się bezczelnie uśmiechający się, seksowny Cage, dziewczyna wie, że w jej życiu jego obecność niczego nie zmienia. Bo odkąd odszedł ON, jej przyszłość się skończyła, zanim tak na dobre się zaczęła. Czy można kochać więcej niż jedną osobę? Czy cokolwiek będzie w stanie zastąpić Evie JEGO? Zwłaszcza absolutne przeciwieństwo, tego co pokochała wcześniej?
Cage bowiem to chłopak, który wyznaje zasadę -
"poznaj, przeleć, porzuć", jest pewny siebie, niestały emocjonalnie i absolutnie nieskrępowany, jeśli chodzi o paradowanie bez koszulki. Przyzwyczajony, że dziewczyny rozkładają nogi, gdy tylko się zbliża, poznając Evę i kosztując jej zimnej wyniosłości, rozkwita w nim ciekawość. O czym myśli córka jego nowego przełożonego? Czemu jest taka chłodna i zamknięta w sobie? Jaka jest jego historia? Czy dwie tak przeciwne persony, których los nie oszczędzał, znajdą wspólny język? Myślę, że magnetyczne przyciąganie i odpychanie pomiędzy tą dwójką, to jedna z najbardziej fascynujących rzeczy do obserwowania w tej powieści. A fakt, że możemy poznawać historię z obydwu perspektyw, jeszcze mocniej pozwala nam zorientować się w sytuacji, a równocześnie niemożliwie nas zachęca do dalszego czytania.
Sytuacja Evy i Cage'a nie jest jednak łatwa. On ma zakaz zbliżania się do niej, którego niewykonanie może zrujnować jego przyszłość. Ona z kolei, ma przed sobą długą przeprawę w celu naprawienia tego, co zostało z jej serca. To wraz z nią, będziemy uczyć się zostawiać przeszłość tam gdzie jest miejsce, zaczniemy dostrzegać życie w teraźniejszości i być może nawet zastanowimy się nad tym, czy faktycznie przeszłość może się kończyć na stracie jednej osoby. Czytając tę powieść, nie uszło mojej uwadze, że poziom lektury się podwyższył. O ile dwa poprzednie tomy były dość cukierkowate i przesadnie naiwne, o tyle tutaj czynimy kroczek do przodu i choć wciąż jest kilka rzeczy do poprawy - między innymi bardziej szczegółowe przedstawienie stanu emocjonalnego Cage'a i opisanie jego przeszłości i dramatów, tak dla odmiany - to i tak, jestem bardzo zadowolona dokąd zmierza seria Sea Breeze.
Podoba mi się, jak autorka ukazała jak kończą się pewne etapy w życiu i jak każdy człowiek w gruncie rzeczy może wziąć byka za rogi i zaryzykować dalsze odczuwanie, ponieważ nawet negatywne emocje są lepsze od pustki. Uwielbiam jak w swoich książkach, Abbi łączy słodkie historie romantyczne, z dramatycznymi elementami z życia bohaterów i jak to co przeżyli, czyni ich mądrzejszymi o pewne doświadczenia w przyszłości. Poza tym, nie mogę wyjść z podziwu, jak pisarka sprawia, że z kartek powieści wręcz buchają emocje, a iskrzenie pomiędzy bohaterami jest tak oczywiste, jak świecące słońce. Na dodatek ten lekki, przyjemny styl, któremu zasadniczo zawdzięczamy fakt, że lektura trwa jedynie kilka godzin, a godziny te, zapełnione są romantyzmem i niegrzecznymi odzywkami Cage'a Yorka, mającemu również tę inną, słodszą naturę.
Książki z serii Sea Breeze to idealny materiał dla romantyczek spragnionych słodyczy, pomieszanej z goryczą. Romantyzmu splątanego z erotyzmem. Niewinności z pójściem na całość. Dla czytelniczek szukających w książkach wachlarza emocji, od rozdarcia i rozpaczy, po harmonię, spokój czy ekscytację. Zarezerwujcie czas na Abbi Glines, a ona naprawdę może wedrzeć się prosto w wasze myśli. Zwłaszcza latem.
Pozdrawiam,
Sherry
