432 str.
Dziesięcioletnia Fanny Price, niespodziewanie trafia na dwór wujostwa Bertramów. Nieśmiała, zlękniona dziewczynka, która dotąd żyła w hałaśliwym domu, wraz z siedmiorgiem rodzeństwa, jest oszołomiona majątkiem krewnych, dworem Mansfield Park, okolicami i wytwornością, do której będzie musiała przywyknąć, gdyż wuj i ciotki, przysięgły jej matce, że wychowają ją na elegancką, młodą, wyedukowaną pannę. W Mansfield Park, nie będzie jednak tak przyjemnie, jak mogłaby sobie tego życzyć Fanny, bo mieszkają tam osobnicy, którzy skorzystają z każdej okazji, by potraktować ją z góry, przypomnieć jak biedna jest i ile zawdzięcza wujostwu. Jaśniejszą stroną, z pewnością okaże się kuzyn Edmund, troskliwy, inteligentny, szesnastoletni chłopiec, który weźmie w opiekę, małą kuzyneczkę. Parę lat później, w okolicach, zamieszka zmanierowane rodzeństwo, które zburzy spokój w Mansfield Park, wprowadzając mieszkających tam państwo, w tym również dobrotliwą, skromną, posłuszną Fanny, w wielki świat.
"Ludzie, którzy czekają, źle mierzą czas i wydaje im się, że pół minuty to już z górą pięć."
Akcja powieści, toczy się na przestrzeni paru lat. Zaczynamy, gdy Fanny ledwo co skończyła dziesięć lat i obserwujemy jak zlęknione dziecko, przemienia się w skromną, posłuszną panienkę, którą jednak na dworze, zwykło wykorzystywać całe towarzystwo. W obliczu faktu, iż wuj i ciotka Bertram posiadają czwórkę swoich własnych dzieci, Fanny nie może liczyć, iż będzie traktowana jak kolejna córka. Jakby tego było mało, ciotka Norris, kolejna siostra jej matki, wyraźnie faworyzująca dwie córki Bertramów - piękną Marię i młodszą Julię, nie omieszka mieszać z błotem cichutkiej Fanny. Łatwo przyzwyczaić się do sielskiej, specyficznej atmosfery panującej na obszarze Mansfield Park, bo po parunastu rozdziałach, sami czujemy się, jakbyśmy mieszkali w angielskiej wsi. Towarzyszymy dobrodusznej Fanny i obserwujemy jak otwarte, próżne rodzeństwo Crawford - piękna, uwodzicielska Mary i przystojny, arogancki Henry, wprowadzają zamęt w szeregach rodzeństwa Bertamów i ich kuzynki.
"Wszystko ma znaczenie, kiedy budzi się miłość."
Bohaterowie, jak to w książkach Austen bywa, są wyśmienicie i wyraźnie nakreśleni, zapadają w pamięć praktycznie już po pierwszym kontakcie z nimi. Klimat czasów jest wyczuwalny od pierwszej strony i przenosi czytelnika w świat prowincjonalnej XIX-wiecznej Anglii, obrazując stosunki społeczne i przemijanie tradycji. Problematyka utworu skupia się na etyce, na upadku tradycyjnych wartości. Widzimy na przykład, porównanie brudnego, hałaśliwego domu rodziny Fanny, z wytwornym, cichym, hołdującym tradycje Mansfield Park. Przyswajamy sobie gorzką prawdę, przetykaną przez autorkę w treści, gdzie duchowni zamiast cieszyć się poważaniem społeczeństwa, są pogardzani i przestają być traktowani jako moralne autorytety. Mówi się, że cała ta powieść jest wyrazem niepokoju pisarki i nie można się z tym nie zgodzić, bo Jane Austen porusza tutaj sporo wątków, nawiązujących do tego co się działo w ówczesnych czasach w Anglii, jest to więc dobre źródło obserwacji, dla zainteresowanych epoką.
"To jest uczucie, które zapanowało nad całym jego życiem. Czy ona go przyjmie, czy odrzuci, sercem poślubił ją na wieki."
W powieści występuje sporo wątków. Mamy oczywiście, jak to w książkach tej autorki bywa, wątek romantyczny. Dużą wartość, będzie tu miała rodzina czy przyjaźń. Przede wszystkim jednak, ukazane jest zderzenie odmiennych wartości bo rodzeństwo Crawfield, zburzy spokój w sercach mieszkańców Mansfield Park i ukaże rodzeństwu Bertram, jak przemija to co było znane do tej pory, jakimi wartościami teraz kierują się młodzi oraz jak wygląda zapatrywanie się na wiele spraw, między innymi na małżeństwo. Fanny i Edmund, poważni, inteligentni młodzi, będą musieli stanąć w obliczu dylematu czy poddać się ignorancji i próżniactwu, za jakimi przemawiało rodzeństwo Crawfield, czy pomimo docinek, trzymać się wartości wpojonych w dzieciństwie. My zaś, będziemy mieli okazję obserwować jak przemija czas gdy młodzież hołdowała nauki, czy szanowała swoich rodziców i zamiast tego, staje się zarozumiałą bandą dążącą za bogactwem i tymczasowymi namiętnościami, zapominając iż związek powinien opierać się nie na żądzy, a miłości.
"Bez wątpienia jednak na świecie żyje znacznie mniej mężczyzn posiadających fortunę niż pięknych kobiet, które na nich zasługują."
Niewiele się mówi o
"Mansfield Park", gdy wspominamy dzieła Jane Austen, chyba właśnie dlatego, że książka skupia się na etycznych problemach. Ja jednak, jestem zakochana w tej powieści, czytając ją, całkowicie przepadłam i z zapartym tchem śledziłam losy postaci. Wszystkie wątki były niezmiernie ciekawe, bohaterowie pełni głębi i wyraziści, a fabuła podążała w intrygującym kierunku. Nie mogłam się oderwać od treści, a śledzenie losów Fanny było niesamowicie przyjemnym doświadczeniem. Już dawno, żadną książką nie byłam w takim stopniu zachwycona i muszę przyznać, że jestem zawiedziona, iż tak mało mówi się o tym dziele. Jeśli macie ochotę, na wycieczkę do prowincjonalnej XIX-wiecznej Anglii, w towarzystwie uroczej, niewinnej Fanny i reszty towarzyszy, jeśli nie straszne są wam subtelne mądrości wplątane w tło, czy mierzenie się z irytującym sąsiedztwem Bertramów - koniecznie sięgnijcie po
"Mansfield Park". Niech ten dwór, pełen emocji, pełen uczuć, pełen rodzinnej, sielskiej atmosfery, was w sobie rozkocha, tak jak to zrobił ze mną.
9/10
Pozdrawiam,
Sherry
ps. jeśli was to interesuje, "Mansfield Park" po "Dumie i uprzedzeniu" to moja ulubiona książka Jane Austen!
Inne ksiażki Jane Austen, zrecenzowane na Feniksie:
