Zapomnij o tym, co było - Alice Clayton

źr.

Mai Tai'd Up

Cocktail, tom 4

Wydawnictwo Pascal, 2016

288 str.

Recenzja nie zawiera spoilerów z poprzednich tomów

Chloe potrzebuje zmian. W trybie natychmiastowym. W końcu nie często zdarza się postawić cały swój świat i to co nas otaczało przez niemal całe istnienie, do góry nogami. A tak właśnie dzieje się u ślicznej panny Patterson. Krok pierwszy: porzucenie narzeczonego w dzień ślubu. Krok drugi: wyprowadzka na drugi koniec koniec stanu. Krok trzeci: starania, by stworzyć podstawy egzystencji od samych filarów. Krok czwarty: poznanie uroczego, przystojnego pana weterynarza...?

Tyle, że przystojny pan weterynarz ma na koncie smutną historię. Wiecie: wielka miłość, piękna para, plany na przyszłość, ucieczka panny młodej sprzed ołtarza, złamane serce biednego mężczyzny. Na dodatek Chloe zataja przed nim część swojej historii. Czy wobec tego, jakakolwiek relacja pomiędzy tym dwojgiem ma szansę zaistnieć? 

"Zapomnij o tym, co było" to czwarta część cyklu Cocktail, któremu dałam się oczarować poprzednimi trzema tomami. Przedstawia jednak zupełnie nową, inną historię, wobec czego osoby, które nie poznały poprzedniczek - nie poczują się zagubione jeśli od razu sięgną po opowieść o Chloe i Lucasie. Zachęcam jednak do chronologicznej kolejności, nie tylko dlatego, że wciąż w książkach mamy wspomnienia o parach, które wiodły prym wcześniej w cyklu, ale przede wszystkim dlatego, że trudno ich wszystkich nie pokochać! W sensie... jestem pewna, że niejedna czytelnicza egzystencja stała się barwniejsza dzięki Clarkowi z tomu numer 3, no ale...

źr.

To co kocham w książkach Alice Clayton to fakt, jak żywo i barwnie pisze. Nie tylko postacie ożywają w jej książkach, ale i wszystkie sytuacje wydają się tak bliskie, jakby były na wyciągnięcie ręki. Przyjemne pióro, krótkie opisy i urocze dialogi sprawiają, że powieści po prostu się wchłania. Na dodatek w tworach pani Clayton aż iskrzy od napięcia seksualnego, od romansu, od zauroczenia i fascynacji, a więzi pomiędzy bohaterami wydają się absolutnie cudowne i naturalne.

I nie powiem, żeby książki z cyklu Cocktail były jakieś ambitne, czy niosły za sobą jakieś głębsze, życiowe przesłanie, choć w praktyce poruszają naprawdę trudne tematy. Relacje rodzice-dziecko, nadopiekuńczość, życie po to, by sprostać wysokim wymaganiom matki czy ojca, wyrywanie się z gniazda i rozpoczynanie nowej drogi życia, nauka odpowiedzialności. Poza tym, w czwartym tomie mamy do czynienia z dramatycznym wątkiem dotyczących psów i znęcania się nad nimi, co czyni treść jeszcze bardziej docierającą do serca.

Rzecz w tym, iż mimo że książki Alice Clayton nie reprezentują jakiegoś zaawansowanego poziomu, jeśli chodzi o głębię historii, bo nie ukrywajmy - to romans. A trudno od romansu spodziewać się cudów tak? Mimo wszystko, autorka sprawia, że człowiek automatycznie przy jej tworach się rozluźnia. Może po prostu dać się porwać tym szalonym emocjom pomiędzy postaciami, może na własnej skórze poczuć magnetyczne przyciąganie i chemię, a humorystyczne dialogi nie dają nam nawet możliwości, by przy czytaniu się nie uśmiechać i chichotać.

Jeśli ktoś potrafi wykorzystywać zalety romansów, to z całą pewnością Alice Clayton. Pisze uroczo, z dowcipem, nie rezygnując też z pikantnych scen, które jednak nie stanowią 90% treści i pozwalają nam skupić się na intensywnym, emocjonalnym rozkwicie uczuciu pomiędzy Chloe i Lucasem. Ja z całą pewnością poznania serii Cocktail nie żałuję, bo zapewniła mi mnóstwo rozrywki i zabawy, nie raz nie dwa, czarując humorem i wspaniałymi męskimi postaciami...

Jeśli macie ochotę na wciągający, żywy, barwny romans - nic ambitnego, ale coś co pozwoli wam po prostu się zrelaksować i dobrze bawić, zdecydowanie powinniście wziąć pod uwagę to co tworzy Alice Clayton. "Zapomnij o tym, co było" to urocze, ciepłe, przemiłe pożegnanie z cyklem Cockatil, do którego z chęcią powrócę, kiedy tylko będę mieć gorszy dzień.

7/10

Pozdrawiam,

Sherry

Nie dajesz mi spać | Z tobą się nie nudzę | Nie mów mi, co mam robić | Zapomnij o tym, co było | (Nie dzwoń do mnie)

Za lekturę książki pani Clayton serdecznie dziękuję wydawnictwu Pascal!