Doskonała - Cecelia Ahern

Perfect

Skaza, tom 2

recenzja tomu I

Wydawnictwo Akurat, 2017

480 str.

Recenzja nie zawiera spoilerów z tomu 1!

Doskonałość niedoskonałości

źr.

We współczesnym świecie, różnie płaci się za popełniony błąd czy głupią, nieprzemyślaną decyzję. Jednak większość konsekwencji nie umywa się do tego, jak za swoje niedoskonałości płacą ludzie żyjący w rzeczywistości wykreowanej przez Cecelię Ahern, gdzie nad krajem sprawuje pieczę Trybunał piętnujący Skazami tych, którzy ośmielili się być nieidealni. Życie Celestine North zatrzęsło się w posadach, gdy została Naznaczoną. Gwałtownie wyrwana z nastoletniej, bezproblemowej codzienności jaką znała, musiała zmierzyć się z publicznym wykluczeniem i upokorzeniem, pociągającym kolejne konsekwencje, tym razem nie obejmujące jedynie Celestine, a raczej całą społeczność. Iskra wątpliwości odnośnie działań Trybunału, zabłysła. Czy zdąży przybrać jakąkolwiek formę, zanim zostanie ponownie zgaszona?

"Jest osoba, którą wydaje Ci się, że powinieneś być, i osoba, którą naprawdę jesteś. Straciłam poczucie ich obu."

źr.

Pierwszy tom dystopijnej duologii Cecelii Ahern, zaskoczył formą, głębią przekazu i delikatnością oraz subtelnością, z jakimi autorka dotknęła cięższych tematów. Tom drugi to nie tylko wieńcząca wszystko kontynuacja, ale również kolejna powieść, w której pisarka snuje swoje przemyślenia na temat funkcjonowania dzisiejszego świata, pod pozorem opowiadania historii nastoletniej Celestine. Coś co ulega zmianie, to zachowanie i sposób myślenia bohaterki. O ile w pierwszym tomie, desperacko próbowała wrócić do tego co było i odzyskać stracone życie, o tyle w kontynuacji wie już, że jest to niemożliwe. W Skazie narratorka próbowała trzymać swoje zagubienie na wodzy oraz nie uczestniczyć w efekcie domina, jakie wywołało jej napiętnowanie. W Doskonałej nie może już przed tym uciec, nawet jeśliby chciała. Kieruje nią zmęczenie, rozpacz i druzgocąca samotność, pozwalające jednak, w jakiś sposób, jej dojrzeć. Nie da się nie dostrzec tej ewolucji postaci i jak najbardziej, autorce należy się za to pochwała.

"Przestajemy marzyć w chwili, kiedy albo jesteśmy naprawdę szczęśliwi, albo nadeszła pora, żeby się poddać."

źr.

Doskonała jako kontynuacja a zarazem finał, nie jest bardziej dynamiczna niż poprzedniczka. Historia wciąż toczy się dość leniwie, jednak co ważniejsze wydarzenia, następują szybciej, nie zmienia to jednak faktu, że nie należy spodziewać się po lekturze trzymającej w napięciu akcji czy wielkiej intensywności. Opowieść w dalszym ciągu jest przewidywalna i naiwna, a chwilami wręcz zbyt sielska, zwłaszcza jak na dystopię, jednak przykuwa uwagę i stanowi przyjemne umilenie czasu - jak to zresztą z twórczością Cecelii Ahern bywa. Coś co nie przypadło mi do gustu w tym tomie, to wątek romantyczny, który jak dla mnie - pojawił się zbyt szybko, tak samo zresztą jak jego kulminacja. Autorka starała się nadać mu autentyczności i nieco dramatu, jednak koniec końców, wypadło to dość niezręcznie. Poza tym, zauważyłam, że w tym tomie jest nieco więcej sytuacji wynikających ze szczęśliwych zbiegów okoliczności, co niespecjalnie zyskało moją sympatię, jednak wiele zdarzeń miało też naturalny przebieg i ciąg i to jest rzecz, za którą autorkę można pochwalić.

"W życiu każdego z nas są wyjątkowi ludzie, którzy mają w sobie nieskończone pokłady miłości i tolerancji dla wszystkich naszych wad."

źr.

Historia Celestine jest spójna, płynna i wywołuje sporo emocji, na czele z podziwem wobec autorki, której udało się zawrzeć tyle prawd odnośnie społeczeństwa, pod całym tym chaosem związanym z rewolucją i nastolatką stającą się z dnia na dzień, głosem narodu. Traktuje o dzisiejszej nieprzychylności wobec wad, desperackim pościgu za perfekcją i przypomina o wszystkim co czyni z nas ludzi. Cecelia Ahern ma niebywały talent do zmuszania czytelnika do refleksji oraz dawania mu szansy, na zerknięcie wgłąb samego siebie. Doskonała to nie tylko poruszająca, wciągająca, klimatyczna historia osadzona w świetnie wykreowanej, dystopijnej rzeczywistości, ale także pochwała wobec wszystkiego co stanowi trzon bycia człowiekiem i lektura uzmysławiająca, że nie jesteśmy sami, głęboko w nas jest zakopane poczucie solidarności wobec innych, a wady mogą stanowić naszą najpiękniejszą część, jeśli tylko im na to pozwolimy. Jeśli lubicie refleksyjne historie z drugim dnem, utrzymane w klimatach dystopii - serdecznie zachęcam do poznania duologii Cecelii Ahern.

6/10

Pozdrawiam,

Sherry

Skaza | Doskonała

Powieść miałam okazję przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Akurat. Serdecznie dziękuję!