 |
| źródło |
Lumikki Andersson, tom #1
Wydawnictwo: YA!
Data wydania: 2 kwietnia 2014
Liczba stron: 253
Słowa czyli kłamstwa.
Czerwone jak krew | Białe jak śnieg | Czarne jak heban
Książka bierze udział w akcji: "Okładkowe Love"
 |
| źródło |
29 luty. Dzień dodany. Niepotrzebny. A przynajmniej tak uważa Lumikki Andersson - siedemnastoletnia, główna bohaterka trylogii fińskiej pisarki - Salli Simukki. Zresztą, trudno z tym rozumowaniem dziewczyny się nie zgodzić. Co gdyby, wedle jej życzenia, ktoś uznał ten dzień za wolny? Bezproduktywny? Na pewno Lumikki nie poszłaby do szkoły. Na pewno, by dopełnić codziennego rytuału, nie zajrzałaby do ciemni. Na pewno nie zobaczyłaby wiszących banknotów i śladów krwi na pieniądzach. Na pewno nie odkryłaby intrygi. Na pewno nie wplątałaby się w aferę, która z wyścigu o majątek, niczym mżawka zmieniająca się w ulewę, powoli staje się manipulacą, pociągającą za sobą także trupy. I pomyśleć, że nic z tego by się nie wydarzyło, gdyby nie niepotrzebny, zbędny 29 luty...
"Słowa zamieniające się w kłamstwa, zanim jeszcze wybrzmiały do końca. A przecież powinna już dawno to wiedzieć. Nie ufaj nikomu, licz tylko na siebie. Sama podejmuj decyzje i ponoś konsekwencje."
 |
| źródło |
Salla Simukka od pierwszej strony, rzuca nas w wir wydarzeń następujących po sobie z zawrotną prędkością. Tworzy unikalny świat, jeśli nie fińskiej panoramy i chłodu zimy, który wprost wyziera z kartek powieści, to myśli bohaterki. Lumikka jest bowiem personą bardzo intrygująco wykreowaną i pewnie stanowi jeden z największych plusów "Czerwone jak krew". Siedemnastolatka, ucząca się samodzielności z dala od rodziców, uczęszczająca do elitarnej szkoły artystycznej, w której większe znaczenie ma popularność, niż rzeczywisty talent. Lumikki jednak jest postacią bardzo inteligentną, a to cecha, którą wręcz pożądam od autorów. Trudno byłoby bowiem napisać dobry thriller - nawet w odsłonie młodzieżowej - bez "detektywa" z odpowiednim ułamkiem spostrzegawczości. Ile razy, w tego typu książkach irytowała mnie sytuacja, gdy poszlaki były przed nosem bohatera, a ten nie mógł ich zebrać w jedną całość! Na szczęście, Salla Sumikka oszczędziła niepotrzebnych nerwów i zabrała w podróż, która utkwiła mi w głowie i długo pewnie jeszcze w niej pozostanie.
"Jest w tobie część, której nikt nie zdoła dotknąć. To jesteś ty. Należysz do siebie i nosisz w sobie cały wszechświat. Możesz być, kim tylko zapragniesz.
Nie bój się. Nie musisz się już bać."
 |
| źródło |
Czytelnik miał okazję uczestniczyć w aferze na miarę filmów kryminalno-sensacyjnych, ze wszystkimi plusami i minusami tejże sytuacji. Były poszlaki, pościgi, kłótnie, zaskakujące znajomości i śledztwo przeprowadzone w tak świetny sposób, że wszystkie poszlaki odkrywaliśmy na równi z Lumikki, która wiedzę zdobytą, potrafiła świetnie wykorzystać. Zresztą, nasza bohaterka stanowiła jedną z zagadek i tak naprawdę nadal ją stanowi, bo o ile powiedzmy pewne wątki zewnętrzne zostały pozamykane, to Lumikki nadal jest dla nas nieodkrytym lądem. I stawiam, że autorka jeszcze trochę potrzyma nas w niepewności, zanim zdradzi jej sekrety. Jak na razie, możemy zatem upajać się świetnie poprowadzonymi wątkami, wartką akcją, która nie zwalnia nawet na moment, a także unikalnymi charakterami, zapadającymi w pamięć, mimo imion, których nie byłam w stanie odczytać - fiński język, to piękny język. Ale trudny.
"Nie uciekniesz. Znajdziemy cię wszędzie. A kiedy cię znajdziemy, to koniec z tobą.
Koniec.
Z tobą."
 |
| źródło |
Oprócz podekscytowania i niepewności, a nawet niepokoju odnośnie dalszego przebiegu śledztwa Lumikki i poczucia zimna, dotykającego skrawku naszych dusz, autorka zalewa nas także falą uczuć bohaterki. Przerażenie na myśl o przeszłości. Lęk o przyszłość. Strach o teraźniejszość, która niczym lód na lodowisku, może złamać się pod ciężarem win, tajemnic i intryg. Retrospekcje w wcześniejszych lat życia bohaterki zalewają nas wraz z rozwojem fabuły, a obserwowanie przeplatających się ze sobą nitek przeszłości i teraźniejszości, było czymś niezwykle frapującym. I mimo, że "Czerwone jak krew" jest thrillerem młodzieżowym, utrzymanym w klimacie sensacji i kryminału, który przykuje młodego człowieka do książki, aż nie przewróci on ostatniej kartki, jestem przekonana, że przypadnie do gustu również starszym, spragnionym śledztwa i wartkiej akcji czytelnikom. Jest coś niesłuchanie pięknego i nieuchwytnego w tej pozycji. I nie mam tu na myśli tylko prześlicznej, klimatycznej okładki i niesamowitego wydania.
"Czasami człowiek musi po prostu biec."
 |
| źródło |
Salla Simukka zapewniła mi rozrywkę, której nie chciałam zakończyć. Całą uwagę poświęciłam siedemnastoletniej bohaterce i wchłaniałam jej przygody z prawdziwą przyjemnością. Adrenalina i emocje kotłowały w mojej głowie aż do ostatniego słowa, a po skończeniu powieści, długo jeszcze tłukły mi się w myślach pytania: "Co dalej?!", "Kiedy zdążyły przeminąć te 253 strony?!". Upływu czasu nie czuć, a czytelnik w trakcie lektury nie skupia się na niczym innym, aniżeli na śledztwie, rosyjskich mafiozach i paczce dzieciaków, która przypadkiem wpakowała się w WIELKIE tarapaty. Nie ma nawet mowy o tym, bym nie sięgnęła po kolejny tom trylogii, a z czasem również finał, który wierzę, że zakończy tę kolorową serię w fenomenalny i spektakularny sposób. A jak na razie, powieść polecam. Bardzo, bardzo gorąco. Bo jakkolwiek zimno nie byłoby w Tampere - fińskim mieście gdzie toczy się akcja powieści, a także gdzie mieszka autorka trylogii, zapewniam, że przygody i specyficzne spojrzenie na świat Lumikki, rozgrzeją was do czerwoności, a wy będziecie błagać o więcej!
8/10
Pozdrawiam,
Sherry
"Była sobie raz dziewczynka, która nauczyła się bać."
Czerwone jak krew | Białe jak śnieg | Czarne jak heban
Książka bierze udział w akcji: "Okładkowe Love"
Nie wiem co myśleć o tej książce. Nie miałam jeszcze do czynienia z fińską literaturą i trochę się tego obawiam. Ale do odważnych świat należy :) Jedno jest pewne-jestem spragniona śledztwa i warkiej akcji, dlatego te dwa aspekty skutecznie mnie zachęcają do sięgnięcia po niniejszą pozycję. Szkoda tylko, że bohaterka nie jest odrobinę starsza, bo ostatnio mam dość w literaturze dziewcząt w wieku poniżej 18 lat, ponieważ okropnie mnie drażni ich inflantywne zachowanie. Jednak może w przypadku dzieła Sally Simukka nie będzie aż tak źle? Zobaczymy niebawem.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Ja również wcześniej nie miałam do czynienia z fińskimi autorami i też starałam się unikać nieznanego jak ognia, ale naprawdę, oprócz dziwnych imion, nie poczujesz różnicy, że pisze to autorka Finlandii. :)
UsuńJa myślę, że wiek w tym wypadku, nie będzie ci przeszkadzał. :) Bo Lumikki jak na siedemnastolatkę naprawdę jest bardzo mądra, inteligentna, na pewno nie naiwna i irytująca. :) Myślę, że zachowywała się wręcz nad wyraz dojrzale, może za sprawą... przeszłości. :)
W każdym razie - POLECAM. :)
Pozdrawiam,
Sherry
Jeeej, cieszę się, że Ci się spodobała ^^ Ja już jestem po drugim tomie. Powiem Ci, że część tajemnic z pierwszego tomu została wyjaśniona, ale, cóż, nie wszystkie ;)
OdpowiedzUsuńA ja właśnie dziś sobie zamówiłam tom drugi i straaasznie się niecierpliwię, by go poznać ^^ Paczka przyjedzie 25 listopada, a ja prawdopodobnie od razu wezmę się za czytanie, także... Mam nadzieję, że będzie jeszcze lepiej niż w jedynce!
UsuńPozdrawiam!
Sherry
Coś tam czytałam, coś tam mi się rzuciło w oczy, ale do teraz nie wiedziałam o czym jest ta książka. Brzmi fajnie, a z fińską literaturą się jeszcze nie poznałam, więc ciekawie by było spróbować. :))
OdpowiedzUsuńPewnie, że ciekawie! :) Tym bardziej, że naprawdę świetnie można się przy tej książce bawić, no i czyta się ją w ekspresowym tempie. :)
UsuńPozdrawiam!
Sherry
O rany! Skoro Sherry mówi, że ten thriller jest dobry to znaczy, że JEST DOBRY! :-D O ile wcześniej ksiażka była mi raczej obojętna, tak teraz bardzo chciałabym ją zdobyć (zaraz zerknę na allegro, bo muszę Ci powiedzieć, że Twoje recenzje przynoszą mi szczęście w promocjach :-P). I strasznie się cieszę, że bohaterka tak pozytywnie Cię zaskoczyła, uwielbiam takie inteligentne i pewne siebie osóbki, znacznie milej mija z nimi czas ;-)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Pewnie, że JEST DOBRY! :D Mam nadzieję, że twoje polowania na promocje będą owocne, tym bardziej, że nadchodzi zima, a od książki wręcz emanuje zimno śniegu i ogólnie finlandzkiego klimatu, także nadałaby się idealnie do pory roku! :D
UsuńPozdrawiam!
Sherry
Zachęcam do tego :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
Sherry
Bardzo się cieszę, że Ci się podobało i naładowałaś recenzję słowami pełnymi emocji. Lumikki jest niesztampową, świetną bohaterką, a zobaczysz co jeszcze autorka wymyśliła odnośnie jej przeszłości (i związku) w kolejnym tomie. Tu nic nie jest oczywiste ;)
OdpowiedzUsuńPs. masz literówkę w nazwisku autorki na końcu ;)
Dziękuję za wskazanie błędu! :)
UsuńJestem szczerze zaciekawiona tym tajemniczym związkiem Lumikki, bo właściwie, to jak na nastolatkowy powiedzmy związek, poczynił wielkie szkody w psychice bohaterki. :)
Także tym bardziej cieszę się, że kontynuacja jest już zamówiona i przyjdzie w przyszłym tygodniu! :)
Pozdrawiam,
Sherry
Literatura skandynawska i dodatkowo Twoja wysoka ocena. Hmm. Krótko mówiąc - muszę przeczytać.
OdpowiedzUsuńZachęcam do tego! :)
UsuńPozdrawiam,
Sherry
Ogromnie dużo dobrego słyszałam na temat tej serii i co tu dużo mówić - po prostu muszę przeczytać!
OdpowiedzUsuńW takim razie, życzę ci, abyś miała ku temu sposobność! :)
UsuńPozdrawiam,
Sherry
Podoba mi się, nawet bardzo ta różnorodność książki. Wiedziałam, że jest pełna akcji, ale wątek kryminalny jeszcze bardziej mnie zaintrygowałam. Uwielbiam książki z klimatem, z pomysłem, na pewno przeczytam. :)
OdpowiedzUsuńAle dlaczego tak mało stron!? A co jak mi się spodoba?
Pozdrawiam.
Też ubolewam, że książeczka jest cieniutka, ale zawsze można się pocieszyć kontynuacją! I mam nadzieję - wkrótce, także finałem! :3
UsuńPozdrawiam!
Sherry
Widzę, że idealnie odnalazłaś się w świecie wykreowanym przez Sallę. Gdyby nie fakt, że oba tomy mam za sobą, właśnie biegłabym do księgarni ;) Co za emocje, co za plastyczne opisy! Bardzo miło czytało mi się Twoją recenzję.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Angelika
Tak, książka była jak najbardziej w moim stylu i teraz żałuję, że aż tyle czasu zajęło mi przekonywanie się do niej. :) I dziękuję za miłe słowa! :)
UsuńPozdrawiam,
Sherry
Ohohoh! No weź tak nie kuś, bo już nie wiem za co mam się brać jako pierwsze. ;) Miałam obawy, co do tego tytułu, ale teraz zniknęły całkowicie. Czuję, że to jest to! ;)
OdpowiedzUsuńAch, w takim razie życzę ci jak najlepszych wyborów odnośnie czytania ^^ Trzymam kciuki, żeby i ciebie historia Lumikki porwała! :)
UsuńPozdrawiam,
Sherry